Μέχρι και σήμερα, προσπαθώ να πίσω τον εαυτό μου πως το Writer’s Block δεν υπάρχει και όλα βρίσκονται ουσιαστικά στο μυαλό μας. Αλλά επειδή δεν μπορούμε να έχουμε πάντα τον έλεγχο της παραγωγικότητας μας, ας υποθέσουμε πως υπάρχει και ας δούμε τι είναι και πως μπορούμε να το “διώξουμε” από την ζωή μας μια και καλή.
Σε αντίθεση με άλλα άρθρα που παρέχουν συμβουλές για να αποφύγεις το Writer’s Block, εγώ θα ήθελα να εστιάσω κυρίως στο σύστημα που δημιούργησε ο θρυλικός κειμενογράφος, Eugene Schwartz. Με αυτό το σύστημα, όχι απλά κατάφερε να δουλεύει συνεχώς, αλλά κατάφερε να γράψει και εννιά βιβλία (συμπεριλαμβανομένων του κλασικού “Breakthrough Advertising”) και εκατοντάδες άλλα επιτυχημένα διαφημιστικά και άρθρα για γνωστά publications σε ολόκληρο τον κόσμο.
Με τόση μεγάλη επιτυχία, όχι απλά κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά και να με βάλει στη διαδικασία να ακολουθήσω το σύστημα του. Βρίσκομαι αυτή την στιγμή στον πρώτο μήνα όπου ακολουθώ το σύστημα του πιστά και μπορώ να πω με ειλικρίνεια πως είναι ό,τι καλύτερο έχω δοκιμάσει τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με τον Schwartz, κατάφερε να γράψει όλα αυτά τα βιβλία, τα διαφημιστικά και τα άρθρα, γράφοντας για μόλις 3 ώρες την ημέρα, 5 φορές την εβδομάδα. Και το έκανε με στυλ και θαυμασμό.
Ως ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους κειμενογράφους του 1950 και ’60, ο Schwartz έζησε μια πλούσια και εξαιρετική ζωή στο Μανχάταν, όπου έγινε συλλέκτης τέχνης σε παγκόσμια κλάση και σεβαστός βιβλικός λόγιος.
Η τεχνική του, ή το σύστημα του, πες το όπως αγαπάς, είναι ιδιαίτερα πάρα πολύ απλή, και θα το καταλάβεις και εσύ. Μπορείς να την απορρίψεις ή να την βάλεις στην καθημερινότητα σου. Προσωπικά, βάση της προσωπικής μου εμπειρίας, σου προτείνω να ακολουθήσεις το δεύτερο.
Βλέπεις, ο Schwartz ήταν από αυτούς τους ανθρώπους που όταν τελείωνε μια δουλειά, αστειευόταν πως ήξερε περισσότερα για ένα προϊόν, ακόμα και από τον άνθρωπο που το δημιούργησε. Και αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει ένας αρθρογράφος / blogger. Μελετούσε αρκετά, αναζητούσε και ξανά διάβαζε και αναζητούσε για όλες τις πληροφορίες που μπορούσε να βρει για το προϊόν ή την εταιρεία για την οποία έγραφε. Με αυτόν τον τρόπο, κατάφερνε να γράφει πάντα τέλεια για ένα προϊόν, κάτι το οποίο τον έκανε τόσο εξαιρετικό κειμενογράφο. Άλλωστε, αν δεν γνωρίζεις για τι γράφεις, πως περιμένεις να βγάλεις ένα καλό αποτέλεσμα;
Και εδώ έρχεται φυσικά το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους σημερινούς bloggers, γράφουν για ένα σωρό διαφορετικά θέματα και θεματολογίες, αλλά τα άρθρα τους είναι ψεύτικα και παρέχουν συμβουλές και πληροφορίες τις οποίες δεν τις γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι τους. Βέβαια, το γεγονός πως γίνονται “ρεζίλη” έτσι είναι κάτι το οποίο το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά.
Τι είναι το Writer’s Block;
Το Writer’s Block (ή το μπλοκ του συγγραφέα) είναι μια.. συνθήκη; Ας το πούμε έτσι, όπου σχετίζεται κυρίως με τη γραφή, στην οποία ένας συγγραφέας / blogger / copyrighter χάνει την ικανότητα του για να παράγει νέα έργα, να γράφει, να βρίσκει ιδέες και γενικότερα χάνει το μεγαλύτερο κομμάτι της δημιουργικότητας του. Αυτή κατάσταση μας δυσκολεύει ακόμα περισσότερο για να βρούμε νέες πρωτότυπες ιδέες και αισθανόμαστε συνεχώς ανίκανοι στο να γράψουμε το οτιδήποτε. Για τους συγγραφείς, το Writer’s Block υπάρχει εδώ και χρόνια ως ένα τεκμηριωμένο πρόβλημα.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να έχεις χάσει την παραγωγικότητα σου και να σε έχει “χτυπήσει” το Writer’s Block. Οι πιο συχνοί λόγοι είναι οι παρακάτω:
- Τελειομανία: Όταν θέλεις να είναι τα πάντα τέλεια προτού καν ξεκινήσεις να τα γράφεις, τότε υπάρχει πρόβλημα, καθώς δεν μπορείς να βάλεις τα δάκτυλα σου ούτε στο πληκτρολόγιο.
- Χρόνος: Αν και έχω ξανά αναφερθεί στον χρόνο, αρκετοί αρθρογράφοι προσπαθούν να γράψουν ένα άρθρο προτού καν τελειοποιήσουν την ιδέα τους γι ‘αυτό. Όταν προσπαθείς να γράψεις κάτι το οποίο δεν έχεις σχεδιάσει πρώτα στο μυαλό σου, ή σε ένα χαρτί, τότε δυσκολεύεσαι ακόμα περισσότερο να το υλοποιήσεις.
- Φόβος: Αρκετοί bloggers, συγγραφείς, τραγουδιστές και άλλοι καλλιτέχνες, φοβούνται να δείξουν στον κόσμο τις ιδέες τους και να βγάλουν τον εαυτό τους στην “δημοσιότητα” ακριβώς έτσι όπως είναι. Ο φόβος μπορεί να αποτελέσει και τέλος ενός καλλιτέχνη.
- Ρουτίνα: Αν και η τελειομανία έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στην ζωή μου, η ρουτίνα ήταν αυτή που ουσιαστικά με “σκότωσε.” Κάνε ό,τι μπορείς για να αποφύγεις να γράφεις τα ίδια και τα ίδια όλη την ώρα, στο ίδιο μέρος, με τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες ιδέες.
Το Writer’s Block είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο συχνά πράγματα που παθαίνει το μεγαλύτερο ποσοστό των αρθρογράφων / bloggers. Παρόλα αυτά, όπως προανέφερα και στο άρθρο, όλα είναι στο μυαλό μας και η συγκεκριμένη λέξη είναι μόλις μια ετικέτα για να αναγνωρίσουμε και να αναφερθούμε στην ίδια δυσκολία που έχουμε οι περισσότεροι μας.
Το σύστημα του Eugene Schwartz για το Writer’s Block / 3 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα
Ο Schwartz είπε ότι η εκμάθηση της τέχνης και η διεξαγωγή της έρευνας είναι η σκληρή δουλειά. Όταν κάθεσαι και κοιτάς την κενή λευκή οθόνη, ανοιγοκλείνοντας τα μάτια σου καθώς τα δάκτυλα σου παραμένουν ακίνητα, αυτό είναι αναμφισβήτητα ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να σου συμβεί ως αρθρογράφος.
Οι ώρες περνάνε και κάθε μέρα κάνεις το ίδιο πράγμα: Σηκώνεσαι να βάλεις άλλη μια κούπα καφέ. Οργανώνεις το γραφείο σου, κοιτάς λίγο στον χώρο, σκέφτεσαι για διάφορα ανούσια πράγματα και ξανά πίνεις καφέ. Και ξανά πίνεις καφέ. Μπαίνεις στο Twitter, διαβάζεις κάτι άσχετο και ξαφνικά.. you’re blocked, που λένε και οι Αμερικανοί. Δεν ξέρεις ποια τι να γράψεις, έχεις βαρεθεί και το αφήνεις για άλλη μέρα – μόνο που αυτή η μέρα δεν έρχεται ποτέ, αλλά αν έρθει, την ξανά μεταφέρεις για μια άλλη μέρα.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα, ο Eugene Schwartz δεν είχε ποτέ το Writer’s Block. Ποτέ δεν ένιωσε περίεργα μπροστά από την κενή σελίδα και έγινε ο πιο γνωστός κειμενογράφος στην ιστορία των.. κειμενογράφων;
Έβαζε χρονόμετρο στα 33.33 λεπτά και πατούσε να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.
Ο Schwartz ανέφερε πως καθόταν πέντε ημέρες την εβδομάδα στο γραφείο του. Δεν έφευγε ποτέ από αυτό, όσο καταστροφή και αν αισθάνεσαι πως είναι αυτό. Το γραφείο του, τα 33.33 λεπτά και οι πέντε ημέρες την εβδομάδα ήταν η δική του προσωπική τελετουργία. Δεν έγραφε πουθενά αλλού.
Είχε πάντα τον καφέ του στα αριστερά, με λίγη κρέμα μέσα, και μερικά μολύβια στο αριστερό του χέρι. Έτσι ήταν πάντα. Έπιανε στην συνέχεια την μηχανή του και τη διαφήμιση και ξεκινούσε να γράφει. Φυσικά, εκείνο το διάστημα, δεν χρειαζόταν να ανησυχεί για αντιπερισπασμούς, όπως τα κοινωνικά δίκτυα για παράδειγμα.
Στο σύστημα του είχε θέσει ορισμένους πολύ απλούς κανόνες που ακολουθούσε σε ολόκληρη την καριέρα του:
- Μπορούσε να πιει καφέ.
- Μπορούσε να κοιτάει στο παράθυρο, ή στους τοίχους.
- Μπορούσε να καθίσει και να μην κάνει τίποτα και για τα 33.33 λεπτά.
- Μπορούσε να γράψει.
- Δεν μπορούσε να φύγει από την καρέκλα, για κανέναν λόγο.
- Δεν μπορούσε να κάνει το οτιδήποτε άλλο.
Απλά και κατανοητά. Απλά καθόταν μπροστά από την λευκή ανοικτή σελίδα του με όλες τις σημειώσεις του και δεν έφευγε για τα επόμενα 33.33 λεπτά. Κάποιες φορές, κυρίως στην αρχή, καθόταν για αρκετά λεπτά χωρίς να γράφει λέξη, αλλά μετά ξεκινούσε να βαριέται και άρχιζε σιγά-σιγά να γράφει.
Όταν όμως το χρονόμετρο έφτανε στο τέλος, σταματούσε – ακόμα και αν ήταν στην μέση μιας πρότασης – και πήγαινε να κάνει ό,τι άλλο ήθελε για τα επόμενα δέκα με δεκαπέντε λεπτά. Στη συνέχεια, ξανά πήγαινε πίσω και ξεκινούσε την ίδια διαδικασία. Με αυτό τον τρόπο, έφτασε σε ένα σημείο όπου δεν μπορούσε να κάθεται σε μια καρέκλα για ένα μισάωρο και να μην κάνει κάτι, οπότε έγραφε.
Με αυτό το σύστημα κατάφερε να γράψει εννιά βιβλία και εκατοντάδες διαφημίσεις και άρθρα. Με αυτό το σύστημα, έγινε ένας από τους γνωστότερους και καλύτερους κειμενογράφους της εποχής (αν όχι μέχρι και σήμερα).
Η προσωπική μου εμπειρία, ακολουθώντας το σύστημα του Eugene Schwartz
Μπορείς να το αγαπήσεις, να το μισήσεις, να το κάνεις ή να μην το κάνεις. Μπορείς να γελάσεις, να ενθουσιαστείς ή και να μην ξετρελαθείς. Αλλά αυτό το σύστημα δεν βοήθησε μόνο τον Schwartz, αλλά και εκατοντάδες άλλους αρθρογράφους σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και εμένα.
Αν είσαι αναγνώστης του Inkstory, τότε θα έχεις πάρει χαμπάρι πως τα τελευταία δύο χρόνια σταμάτησα να γράφω άρθρα σε καθημερινή βάση. Σίγουρα, έχω και εκατοντάδες πελάτες για τους οποίους φτιάχνω ιστοσελίδες και γράφω συνεχώς άρθρα, αλλά το Inkstory ήταν πάντα ο νούμερο ένας στόχος μου. Παρόλα αυτά, όταν γράφεις κάτι για εσένα, σε ένα δικό σου blog, ή για ένα δικό σου βιβλίο, εκεί είναι συνήθως που σε χτυπάει το Writer’s Block, και δυστυχώς, χτύπησε και εμένα.
Για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα καθόμουν και έγραφα τεράστια άρθρα, τα οποία στο τέλος έμεναν στα πρόχειρα και δεν δημοσιευόντουσαν ποτέ. Άλλοτε είχα ιδέες, άλλοτε δεν είχα και άλλοτε βαριόμουνα να τις υλοποιήσω στο blog. Μπορεί να έφταιγε το γεγονός πως έγραφα καθημερινά πάνω από 1,500 με 3,000 λέξεις για άλλα blogs, ή πως παράλληλα έπρεπε να ασχοληθώ με τις ιστοσελίδες των πελατών. Αυτό που ήξερα πάντως ήταν πως χρειαζόμουν σύστημα, καθώς είχα στόχους και αρκετές ιδέες που ήθελα να υλοποιήσω, αλλά δεν το έκανα ποτέ.
Όταν βρήκα το σύστημα του Schwartz, πριν από περίπου ένα μήνα, πήρα την απόφαση κατευθείαν να το βάλω στην καθημερινότητα μου. Δεν με ενδιέφερε εκείνες τις ημέρες για το αν θα το ακολουθούσα εν τέλη, αλλά ήξερα πως μπορούσα να διαθέσω 3 ώρες την ημέρα για το blog μου και δεν είχα να χάσω τίποτα απολύτως απ’ το να το προσπαθούσα. Ειλικρινά, χαίρομαι που το έκανα, γιατί ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα.
Οι πρώτες 3-5 ημέρες είναι φυσικά οι πιο ζόρικες. Αλλά μετά γίνονται όλα από μόνα τους. Κάθε φορά που κάθομαι, εκτός από το γεγονός πως ακολουθώ πιστά το σύστημα του Schwartz, φροντίζω να έχω έκτος σύνδεσης από το ίντερνετ και το κινητό μου, αλλά και να έχω ελάχιστα ανοικτά παράθυρα στον browser μου. Στο ένα έχω το Gutenberg και στο άλλο μια κενή σελίδα για να αναζητήσω για πληροφορίες που μπορεί να μου χρειαστούν για το άρθρο. Δεν το μορφοποιώ και δεν προσθέτω φωτογραφίες. Απλά κάθομαι και το γράφω και αφήνω τα υπόλοιπα για το τέλος.
Επιπλέον συμβουλές για το Writer’s Block και για να αυξήσεις την παραγωγικότητα σου
Ακόμα και αν ακολουθήσεις το σύστημα του Schwartz, ή ακόμα και αν έχεις το δικό σου σύστημα, υπάρχουν ορισμένα μικρά πραγματάκια που μπορείς να αλλάξεις για να βελτιώσεις το γράψιμο και την δημιουργικότητα σου. Για κάποιους, μπορεί να φταίει ένα μικρό πραγματάκι το οποίο να μην έχουν καταλάβει ακόμα, ενώ για άλλους, με λίγες μικρές αλλαγές, σώζεται όλη η κατάσταση.
1. Άλλαξε τα προγράμματα που χρησιμοποιείς
Είναι πολύ απλό: Χρησιμοποιείς έναν κειμενογράφο για να γράφεις τα άρθρα σου, έναν web browser για να σερφάρεις στο διαδίκτυο και ένα λειτουργικό σύστημα για να τα κάνεις όλα μαζί. Η τεχνολογία παρόλα αυτά εξελίσσεται με τόσους γρήγορους ρυθμούς, που συνεχώς κυκλοφορούν νέα εργαλεία τα οποία μπορούν να διευκολύνουν την ζωή σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι κάτσεις μερικές ώρες και να δεις μήπως υπάρχουν υπηρεσίες, εργαλεία και προγράμματα τα οποία μπορούν να σε βοηθήσουν με στο γράψιμο.
Προσωπικά, όταν γράφω, χρησιμοποιώ είτε το Gutenberg, τον κειμενογράφο του WordPress, είτε το Write!, ένα πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένων το οποίο έχω λατρέψει τα τελευταία χρόνια. Κυρίως τις βραδινές ώρες, όπου το φως με ενοχλεί αφάνταστα, λατρεύω να χρησιμοποιώ το σκοτεινό στυλ (dark UI) του Write! για να γράφω πιο άνετα.
Ως web browser χρησιμοποιώ αποκλειστικά τον Vivaldi και τον Opera. Με τον Vivaldi έχω όλα τα χαρακτηριστικά που χρειάζομαι για να κάνω multitasking, γράφοντας άρθρα και αναζητώντας για πληροφορίες στο ίδιο παράθυρο. Οργανώνω επίσης όλα τα παράθυρα που έχω ανοικτά σε tab-stacking, όπως ονομάζεται η συγκεκριμένη επιλογή, και έτσι ξέρω ακριβώς που έχω τι. Τον Opera τον χρησιμοποιώ κυρίως για να σερφάρω στα κοινωνικά δίκτυα και να διαβάζω άρθρα. Έχει ενσωματωμένο ad-block σύστημα, VPN σύστημα και αποκλείει όλους τους trackers, οπότε είναι ιδανικός για γρήγορη περιήγηση. Είναι επίσης πανέμορφος, οπότε είναι και αυτό ένα τεράστιο συν για εμένα.
Τέλος, όταν γράφω χρησιμοποιώ αποκλειστικά και μόνο Linux. Όχι πως πρέπει να το κάνεις και εσύ αυτό, ή οτιδήποτε γράφω στο άρθρο, αλλά το λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιώ θέλω να ξέρω πως είναι σταθερό, γρήγορο, έμπιστο και σέβεται την ιδιωτικότητα και την online ασφάλεια μου. Είναι επίσης πανέμορφο, και όπως έχεις καταλάβει, ο σχεδιασμός παίζει σημαντικό ρόλο για εμένα. Πιο συγκεκριμένα, αυτή την στιγμή τουλάχιστον, χρησιμοποιώ το Ubuntu, αλλά πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου (ναι, ναι, τον πιάνω στα πράσα) να αλλάζει τις διανομές όπως αλλάζει ένας άνθρωπος τα μπλουζάκια του. Οι αγαπημένες μου, εκτός από το Ubuntu, είναι το Elementary OS, το Arch, το Debian και το CentOS για servers, το Linux Mint και.. αχχ ποιον κοροϊδεύω; Τις αγαπώ όλες.
2. Σκότωσε την καθημερινή ρουτίνα
Μπορεί ο Schwartz να έγραφε μόνο στο γραφείο του και πουθενά αλλού, αλλά εγώ χρειάζομαι διαφορετικά σκηνικά, ανθρώπους και χώρους για να κρατάω την παραγωγικότητα μου στα ύψη. Όταν αισθάνομαι πως δεν με εμπνέει άλλο το μέρος στο οποίο κάθομαι, πάω κάπου αλλού. Μπορεί να είναι μια μικρή αλλαγή τύπου από το γραφείο στο σαλόνι, ή μια μεγάλη τύπου από το σπίτι στην καφετέρια. Όπως και να ‘χει, δεν μπορώ να βλέπω το ίδιο μέρος συνεχώς. Για να βοηθήσω ακόμα περισσότερο την κατάσταση στο σπίτι μου, έχω οργανώσει πολύ σωστά το γραφείο μου ώστε να έχω ό,τι χρειάζομαι ακριβώς στο σημείο που το χρειάζομαι.
Ο καφές μου βρίσκεται πάντα στο αριστερό μου χέρι, μαζί με την σταχτοθήκη. Η καπνοθήκη μου βρίσκεται πάντα μπροστά μου, ακριβώς πάνω στην βάση της οθόνης, και το κινητό μου βρίσκεται πάντα στο δεξί μου χέρι, με τον φορτιστή στην πρίζα. Έχω την οθόνη μπροστά μου, αλλά να κοιτάει ελάχιστα προς τα πάνω ώστε να μην ξεχνά να κρατάω τη μέση μου πάντα ίσια, ενώ το laptop μου, το οποίο το λειτουργώ ως σταθερό και είναι συνδεδεμένο με την οθόνη, βρίσκεται ακριβώς δίπλα από αυτήν στην δεξιά πλευρά. Η οθόνη του laptop λειτουργεί πάντα και από εκεί βλέπω μόνο τη λίστα που παίζει εκείνη την στιγμή στο Spotify, έτσι ώστε να μπορώ να αλλάζω εύκολα και γρήγορα τα κομμάτια.
Μιας και είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύουν τον καφέ φίλτρου, έχω την δική μου τελετουργία περί του καφέ. Κάθε πρωί που ξυπνάω, έχω την ανάγκη να πίνω κάτι το οποίο λατρεύω, αλλά ό,τι και αν είναι αυτό, σίγουρα δεν θέλω να είναι το ίδιο σε καθημερινή βάση. Γιατί, ακόμα και αυτά που αγαπάμε περισσότερο, κάποια στιγμή τα βαριόμαστε όταν τα έχουμε συνεχώς στις παλάμες των χεριών μας. Ως εκ τούτου, το ντουλάπι με τους καφέδες περιλαμβάνει πάντα τα παρακάτω:
- Jacobs καφέ: Κλασικό και με γεύση φουντούκι, καραμέλα και βανίλια.
- Ελληνικό καφέ: Γιατί σαν αυτόν δεν έχει.
- Τσάι: Για τις περιπτώσεις όπου είμαι άρρωστος και θέλω να πιω τσάι με μέλι και λίγο λεμόνι.
- Ζάχαρη και γάλα: Ναι ναι, ξέρω, αν δεν πιεις σκέτο τον καφέ δε γεύεσαι την πραγματική του γεύση, αλλά και ζάχαρη βάζω, και γάλα βάζω και χαρούμενος είμαι με την επιλογή μου και τον τρόπο που πίνω τον καφέ μου.
Το πιστεύεις δεν το πιστεύεις, ακόμα και αυτά τα μικρά πραγματάκια με βοηθάνε αρκετά στο να ζω πιο χαρούμενα και να είμαι πιο παραγωγικός (τι εννοείς έχω OCD και με σκοτώνει η τελειομανία μου;)
3. Βρες την πηγή της παραγωγικότητας σου
Για εμένα, είναι όλα αυτά που σου ανέφερα παραπάνω. Αυτά τα μικρά πραγματάκια κάνουν όλη την διαφορά στην ζωή μου και στον τρόπο με τον οποίο δουλεύω. Για τον Schwartz, ήταν η τελετουργία του με το να γράφεις συνεχώς στο ίδιο γραφείο. Εσένα, τι είναι αυτό που σε κάνει να δουλεύεις καλύτερα; Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να βρεις για να αποφύγεις και να σκοτώσεις μια και καλή το Writer’s Block, και οτιδήποτε άλλο σε αποτρέπει απ’ το να υλοποιήσεις τις ιδέες σου και να κουνήσεις τα δάκτυλα σου στο πληκτρολόγιο.
Το σύστημα του Schwartz ήταν μια έκπληξη στην ζωή μου, καθώς με βοήθησε να πάρω μπρος και να ξεκινήσω να ξανά γράφω. Και όπως μπορείς να δεις από την πρόσφατη δραστηριότητα στο Inkstory, μπαίνουν συνεχώς νέα άρθρα. Μόλις γράψω και δημοσιεύσω όλα όσα έχω σημειώσει, στη συνέχεια θα αλλάξω το πρόγραμμα μου παρέχοντας παράλληλα και νέα podcast επεισόδια, καθώς επίσης και βίντεο οδηγούς.
Για να καταφέρεις να κάνεις και εσύ το ίδιο, κατά την προσωπική μου ταπεινή γνώμη, πρέπει να ξεκινήσεις κάνοντας μια συζήτηση με τον εαυτό σου. Αυτή είναι μια συμβουλή που δεν θα βρεις σε καμία άλλη ιστοσελίδα που παρέχει συμβουλές για το Writer’s Block. Όλοι θα σου λένε κάνε αυτό, κάνε εκείνο και παθαίνεις αυτό για εκείνον τον λόγο. Ειλικρινά; Όλα στο μυαλό μας είναι και δεν καταφέρουμε να συνεννοηθούμε με τους ίδιους μας τους εαυτούς, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε κιόλας.
4. Δοκίμασε το NaNoWriMo
Το NaNoWriMo είναι μια συγγραφική πρόκληση, το οποίο ξεκίνησε το 1999 στο Σαν Φρανσίσκο, και ειλικρινά πιστεύω πως αν αποφασίσεις να το ακολουθήσεις, θα σου δώσει ένα γρήγορο και μεγάλο boost. Νομίζω πως το άρθρο της Μαρίας από το KokkiniKamelia.gr θα σου αναλύσει πολύ καλύτερα τι είναι το NaNoWriMo, το οποίο ωστόσο δεν δοκίμασα ο ίδιος μου, αλλά εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια την Μαρία, οπότε είμαι σίγουρος πως είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και διασκεδαστικό για να το κάνεις, και κρατάει μόλις 30 ημέρες.
Διάβασε: NaNoWriMo: Μια συγγραφική πρόκληση
Σύνοψη..
Ποιο άρθρο δεν τελειώνει με μια ωραία σύνοψη μέσα από την οποία ζητάει ο blogger να σχολιάσεις στο άρθρο του; Τι περιμένεις λοιπόν; Πάνε στα σχόλια στο τέλος του άρθρου και πες μου όλες τις απόψεις επί του θέματος. Ήξερες τι είναι το Writer’s Block; Το έχεις πάθει ποτέ; Και αν ναι, ποιες ήταν οι εμπειρίες σου και πως κατάφερες να “ξεγλιστρήσεις” από αυτό και να ξανά βρεις την ενέργεια, την δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα για να ξεκινήσεις να ξανά γράφεις;
Υ.Γ. Όταν δεν μπορούσα να γράψω άρθρα και χανόμουν στα κοινωνικά δίκτυα, έπιανα τον εαυτό μου να μεταφράζει λέξεις από το La Casa De Papel και να ακούει την προσφορά τους από το Google Translate. Έμαθα επίσης (σε αυτό δεν φταίω εγώ, αλλά ο Άγγελος από το Quote of Quotes) πως το “Macchiami di baci” σημαίνει “Μουτζούρες φιλιών” στα Ιταλικά.
Και επειδή έκατσες μέχρι το τέλος του άρθρου, πάρε και μια GIF φωτογραφία που εύχομαι να σου φτιάξει τη μέρα:
Featured Image Credits: Trent Szmolnik στο Unsplash
