Υπάρχει μόνο μια ομάδα ανθρώπων που πραγματικά γνωρίζουν τι συμβαίνει όταν πεθαίνεις: οι νεκροί. Και δεδομένου ότι οι νεκροί δεν μπορούν να αποκαλύψουν τα μυστικά τους – όχι στο σύντομο μέλλον τουλάχιστον – είναι στο χέρι της επιστήμης να εξηγήσει τι ακριβώς συμβαίνει σε ένα άτομο όταν πεθαίνει.
Ο θάνατος, ακριβώς όπως και η ζωή, είναι μια διαδικασία η οποία χωρίζεται σε στάδια, αναφέρουν οι επιστήμονες. Το πρώτο στάδιο της διαδικασίας είναι ο κλινικός θάνατος. Διαρκεί από τέσσερα έως έξι λεπτά και ξεκινάει όταν σταματάει η αναπνοή και η καρδιά ενός ατόμου σταματά την άντληση του αίματος. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου, συχνά υπάρχει αρκετό οξυγόνο στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να μην υπάρξει κάποια εγκεφαλική βλάβη. Άλλα όργανα όπως τα νεφρά και τα μάτια παραμένουν επίσης ζωντανά καθ ‘όλη τη διάρκεια του κλινικού θανάτου.
Το δεύτερο στάδιο του θανάτου είναι ο βιολογικός θάνατος, όπου τα κύτταρα του σώματος αρχίζουν να εκφυλίζονται και τα όργανα του σώματος – συμπεριλαμβανομένου και του εγκεφάλου – σταματάν να λειτουργούν. Οι γιατροί έχουν την ικανότητα κάποιες φορές να καθυστερήσουν το βιολογικό θάνατο με υποθερμία – ψύξη του σώματος κάτω από την κανονική του θερμοκρασία. Η μέθοδος αυτή μπορεί να σταματήσει τον εκφυλισμό των κυττάρων και έχει χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει ασθενείς που έχουν πάθει καρδιακή-ανακοπή.
Αυτά τα στάδια θανάτου είναι καλά κατανοημένα από τους επιστήμονες, αλλά αυτό που παραμένει μυστήριο είναι τι συμβαίνει όταν το άτομο περάσει και τα δύο στάδια και είναι τόσο κλινικά όσο και βιολογικά νεκρός. Για να πάρουν μια εικόνα και να καταλάβουν καλύτερα τον θάνατο, αρκετοί ερευνητές ξεκίνησαν να κάνουν διάφορες ερωτήσεις σε ανθρώπους που έχουν πεθάνει και έχουν επανέλθει στη ζωή – ή αλλιώς να αναφέρουν τις επιθανάτιες εμπειρίες τους.
Σύμφωνα με το Out-Of-Body Experience (εξωσωματική εμπειρία) Research Center στο Λος Άντζελες, πάνω από 8 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν επανέλθει στη ζωή. Αρκετοί από αυτούς ήταν κλινικά νεκροί, ενώ για άλλους ο θάνατος ήταν πιθανός ή αναμενόμενος.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν τις ίδιες επιθανάτιες εμπειρίες: το αίσθημα του να επιπλέουν έξω από το σώμα τους, σαν να κινούνται γρήγορα μέσα από ένα τούνελ που στο τέλος υπήρχε ένα φως ή ότι είδαν τα αγαπημένα τους (νεκρά) πρόσωπα.
Αλλά ο κλήρος πέφτει στη πιο συχνή επιθανάτια εμπειρία, σε αυτή που πιστεύουν οι περισσότεροι επιστήμονες και έχουν βιώσει οι περισσότεροι άνθρωποι: κοιμάσαι χωρίς να ονειρεύεσαι. Υπάρχει η απόλυτη γαλήνη και το απόλυτο σκοτάδι. Δεν σκέφτεσαι, δεν βαριέσαι, δεν κάνεις τίποτα. Απλά σταματάς να υπάρχεις.
Σύμφωνα με τους περισσότερους ανθρώπους που βίωσαν την ίδια επιθανάτια εμπειρία, ανέφεραν πως ήταν ότι πιο γαλήνιο έχουν νιώσει ποτέ τους. Για την ακρίβεια, έχουμε μαζέψει μερικές εμπειρίες από ανθρώπους που πέθαναν και επανήλθαν στη ζωή.
Τι πραγματικά συμβαίνει όταν πεθαίνουμε; Μερικοί άνθρωποι φαίνεται πως έχουν βρει την απάντηση στην πιο αναπάντητη ερώτηση:
“Και τις δύο φορές που πέθανα ‘απλά δεν ήμουν εκεί‘. Για να το περιγράψω καλύτερα, είναι σαν να κοιμάσαι χωρίς να βλέπεις όνειρα, να ξυπνάς και να αισθάνεσαι πως κοιμήθηκες πάρα πολύ ενώ κοιμήθηκες πολύ λίγο. Δεν θα γνώριζα ότι πέθανα αν δεν μου το έλεγαν οι γιατροί. Δεν είδα τίποτα. Ούτε όνειρα, ούτε φως, τίποτα απολύτως. Φαντάσου το ως το απόλυτο σκοτάδι του τίποτα.”
“Το σώμα μου κατέρρευσε κατά τη διάρκεια ενός meeting τον Φεβρουάριο του 2014 και η καρδιά μου είχε σταματήσει για περίπου 5 λεπτά. Η τελευταία μου μνήμη ήταν μια ώρα πριν το meeting και δύο ημέρες μετά, όταν ξύπνησα από το κόμμα.”
“Πέθανα για περίπου 40 δευτερόλεπτα. Ήταν σαν να κοιμόμουν χωρίς να βλέπω όνειρα και χωρίς να έχω αίσθηση του σώματος μου.’
“Καθαρός, υπέροχος και ήσυχος ύπνος χωρίς όνειρα.”
“Στεκόμουν μπροστά από έναν γιγάντιο τοίχο με φως. Κοιτούσα δεξιά, αριστερά, πάνω και κάτω ταυτόχρονα, ήταν λες και είχα πάνω από δύο μάτια. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι να ξυπνάω στο νοσοκομείο.”
“Στεκόμουν κάπου. Υπήρχε βατράχι δίπλα μου και ξαφνικά είδα τον κολλητό μου (με τον οποίο είχα μαλώσει εκείνο τον καιρό και δεν μου μιλούσε) από το πουθενά. Μου είπε ότι δεν έπρεπε να φύγω ακόμα και ότι έπρεπε να συνεχίζω να παλεύω. Του υποσχέθηκα πως δεν πρόκειται να σταματήσω να παλεύω και ότι θα τον δω πίσω στη Γη και ξαφνικά αισθάνθηκα να πηγαίνω πίσω στο σώμα μου.”
“Είδα να με πηγαίνουν στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο καθώς ήμουν νεκρός. Μπορούσα να κοιτάξω από ψιλά τον εαυτό μου και τους γιατρούς.”
“Όταν καθόμουν στον υπολογιστή, δεν ένιωσα να πέφτω κάτω. Δεν υπήρχαν λευκά φώτα, ούτε νεκροί κοντινοί μου άνθρωποι να μου λένε ότι πρέπει να επιστρέψω πίσω στη ζωή. Θυμάμαι να προσπαθώ να μιλήσω στην οικογένεια μου και να είμαι νευριασμένος που κανένας δεν με άκουγε. Η μητέρα μου μου είπε πως δεν της μίλησα καθόλου, ήμουν νεκρός.”
“Είδα το απόλυτο τίποτα. Μαύρο, ένα βαθύ άδειο, αλλά είχα το συναίσθημα πως όλα ήταν τέλεια και τίποτα δεν ήταν λάθος. Τίποτα απολύτως.
Όλες οι παραπάνω εμπειρίες ήταν λίγες σε σύγκριση με τους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχουν πεθάνει και έχουν επιστρέψει πίσω στη ζωή. Το τι ακριβώς γίνεται όμως όταν ο άνθρωπος περνάει όλα τα στάδια του θανάτου, αυτό παραμένει μέχρι και σήμερα ένα μυστήριο. Αν υπάρχει κάτι που ξέρουμε όμως στα σίγουρα, είναι πως κάθε άνθρωπος στη γη είναι μια ενέργεια, και ως γνωστών, η ενέργεια δεν πεθαίνει ποτέ. Άρα το μόνο που μένει να ανακαλύψουμε – αν το καταφέρουμε ποτέ – είναι που στο καλό πάει αυτή η ενέργεια.
Εσύ τι πιστεύεις ότι γίνεται όταν πεθαίνουμε; Θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σου!
Πηγές άρθρου: independent.co.uk, huffingtonpost.co.uk, livescience.com, reddit.com (thread 1), reddit.com (thread 2), Wikipedia (1), Wikipedia (2), preservearticles.com
κατά καιρούς έχουμε διαβάσει πολλά άρθρα για την μεταθανάτια εμπειρία τα οποία είναι τραγελαφικά.Το συγκεκριμένο απ’ότι φαίνεται βασίζεται πάνω σε επιστημονικές απόψεις κάτι το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον να το διαβάσω ολόκληρο…και μπορώ να πω ότι με καθησύχασε στον μεγαλύτερο μου φόβο…τον θάνατο.Ελπίζω να είναι τόσο γαλήνια όσο λένε!Κάποτε θα το μάθουμε,θέλουμε-δεν θέλουμε!Μέχρι τότε ας ζήσουμε όσο καλύτερα γίνετε :p
Ο λόγος που ξεκίνησα να μελετώ και να αναζητώ απαντήσεις δεν ήταν άλλος από τον ίδιο μου τον φόβο για τον θάνατο.. Αν και κάποιες φορές δεν είμαι σίγουρος για το αν πραγματικά φοβάμαι ή είμαι αηδιαστικά περίεργος να μάθω για τα πάντα.
Φυσικά και βασίζεται σε επιστημονικές απόψεις. Αν και η αλήθεια είναι πως όλες οι επιθανάτιες εμπειρίες έρχονται από καθημερινούς ανθρώπους, όπως εγώ κι εσύ, οπότε το θέμα γίνεται πιο προσωπικό και αληθές σε σύγκριση με όλα όσα γράφουν οι μελέτες και οι επιστήμονες (εκτός, φυσικά, αν παρουσιάζουν αποδείξεις και όχι θεωρίες).
Προτού διαβάσεις το άρθρο Άγγελε, τι πίστευες ότι γίνεται όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει; Και τι πιστεύεις τώρα που διάβασες το άρθρο; Σου άλλαξαν τον τρόπο σκέψεις οι επιθανάτιες εμπειρίες αυτών των ανθρώπων; Και αν ναι, θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σου πάνω στο θέμα.
πάντα πίστευα ότι είμαστε δημιουργημένοι για να ζήσουμε όπως θέλουμε και να πεθάνουμε γαλήνια.Γιατί αυτή η ανώτερη δύναμη η οποία μας έδωσε ζωη (ναι…δεν πιστεύω ότι είμαστε ένα τυχαίο δημιούργημα του big bang ή ότι προερχόμαστε από πιθήκους) δεν θα ήθελε να μας βλέπει να υποφέρουμε.Απλά ήρθαμε να μαζέψουμε εμπειρίες και μετά να γυρίσουμε από εκεί που ήρθαμε…κοντά σε αυτην την δύναμη για να εκτιμήσουμε αυτό που είχαμε.Το άρθρο επιβεβαιώνει την άποψη μου αυτή.thumbs up!
Χαίρομαι που το άρθρο επιβεβαιώνει την άποψη σου, μιας και προσπαθώ να το κρατήσω όσο το δυνατόν πιο ήρεμο/ειρηνικό μπορώ με τέτοια θέματα και τέτοιες απόψεις. Δεν θέλουμε να φάμε και κράξιμο από κανέναν φανατικό χεχε
Το αν υπάρχει μια μεγάλη δύναμη εκεί πάνω (δεν θα την ονομάσω), το αν ερχόμαστε από το big bang και όλα είναι επιστημονικά με αποτέλεσμα να έχουμε προέλθει από πιθήκους ή για το αν ήμαστε μια από τις εκατομμύρια θεωρίες που υπάρχουν εκεί έξω.. αυτό δεν το γνωρίζω. Το μόνο σίγουρο είναι πως όλοι κάποια στιγμή θα το μάθουμε. Το θέμα όμως είναι ότι όταν έρθει αυτή η στιγμή, να αισθανθούμε πως ζήσαμε μια υπέροχη ζωή γεμάτη από φιλίες, αγάπη, επιτυχίες και εμπειρίες και εκτιμήσαμε το μεγάλο δώρο που μας δόθηκε όλα αυτά τα χρόνια.. Γιατί δεν ξέρω κάτι καλύτερο από την ίδια τη ζωή! 🙂
mas gamhses bradiatika me ta arthra sou ante na koimhthoume twra!!!
Είναι στο χέρι του καθενός για το αν θέλει να τα διαβάσει ή όχι! 🙂
Για μένα ισχύει αυτό που λέει η επιστήμη και μέχρι σήμερα η επιστήμη λέει ότι δεν υπάρχει τίποτα. Το απόλυτο σκοτάδι, η απόλυτη ηρεμία, βασικά δεν υπάρχεις, δεν καταλαβαίνεις τίποτα.
Πολύ σωστός! Κι εγώ αυτό πιστεύω, αλλά λένε επίσης πως κάθε άνθρωπος παράγει μια ενέργεια, και επειδή η ενέργεια δεν πεθαίνει ποτέ, το μόνο που μένει να ανακαλύψουν οι επιστήμονες είναι που πάει αυτή η ενέργεια όταν πεθαίνουμε. Γενικά, πολλές είναι οι αναπάντητες ερωτήσεις που έχουμε και πολλά τα άλυτα μυστήρια.
Ο θανατος ειναι η επιστροφη.Ειναι η ολοκληρωση μιας ζωης, με ολες της τις τρικυμιες, με ολες της τις χαρες, ειναι θα ελεγα η φυσικη αποκατασταση του σωματος και του πνευματος.Ειναι το μεσο για να περασουμε στο επομενο σταδιο, καθε θανατος μας, μας περναει στο αλλο level!Επειδη ειμαστε ανθρωποι και η νοημοσυνη μας κανει να θελουμε σε ολα να δινουμε μια λογικη εξηγηση, χασαμε την συνδεση με την διαισθηση μας.Θα ελεγα οτι την…θαψαμε κυριολεκτικα κατω απο το ” βαρος” της λογικης. Αν εκπαιδευσουμε τον εαυτο μας στο να εμπιστευομαστε αυτο που νιωθουμε, να ακουσουμε εκεινη την μικρη φωνουλα που δεν λεει λεξεις, αλλα που παραγει αισθησεις, σκεψεις, οραμα, καπου εκει που τα παντα δεν υπαρχουν για να ειναι κατανοητα, απλως υπαρχουν χωρις τιποτα αλλο…τοτε ισως καταλαβουμε οτι…δεν χρειαζεται να καταλαβουμε.Η αληθεια δεν εχει λεξεις, δεν ειναι εννοια προς συζητηση, προς συμπερασμα.Εχει τον ηχο της σιωπης, το χρωμα του αερα, την μυρωδια του συμπαντος.Γεννιομαστε, βιωνουμε, πεθαινουμε , απλα, τοσο ασημαντα, τοσο σημαντικα…
Με λενε Σοφια.
Αγαπητή @sofiakalogera:disqus καλώς ήρθες στο Inkstory! Το σχόλιο σου θα το θεωρήσω περισσότερο ως ποίημα παρά ως σχόλιο. Με άγγιξε και δεν έχω λόγια για να προσθέσω σε αυτό. Μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι με αυτόν τον τρόπο γιατί έτσι η ζωή θα ήταν πιο όμορφη, κατανοητή και απλή.
Το πρόβλημα ωστόσο με τους ανθρώπους είναι πως θέλουν μια απάντηση για κάθε τους ερώτημα. Έτσι είμαι κι εγώ άλλωστε, δεν μπορώ να πιστέψω σε τίποτα αν δεν έχω αποδείξεις και αυτό είναι κάτι που κάνει την καθημερινότητα μου λίγο πιο επώδυνη και περίεργη. Αλλά αυτό που έγραψες πάντα το είχα ως μια δυνατή θεωρία στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου.
Well done!