Η μπλογκόσφαιρα έχει γεμίσει από mom bloggers που λατρεύουν να μοιράζονται τις στιγμές τους με την οικογένεια τους, να μοιράζονται τις σκέψεις τους, τις κατασκευές τους και, φυσικά, να ανεβάζουν συνεχώς φωτογραφίες των παιδιών τους στο blog τους και στα κοινωνικά δίκτυα. Αλλά είναι σωστό αυτό;
Ας τα πάρουμε όλα όμως από την αρχή. Πρώτα απ’ όλα, δεν είμαι υπέρ αλλά ούτε και κατά στο να ανεβάζουν οι γονείς φωτογραφίες με τα παιδιά τους στα κοινωνικά δίκτυα και στα blogs τους. Αλλά είμαι αντίθετος όταν γίνεται σε πολλές περιπτώσεις που θα αναφέρω παρακάτω.
Εν τέλη, για τον γονέα, είναι εύκολο και ευχάριστο να ανεβάσει μια φωτογραφία του παιδιού του και να δείξει στον κόσμο το όμορφο πλασματάκι που έχει, και πολύ καλά κάνει καθώς είναι υπερήφανη, αλλά από την πλευρά του παιδιού, πολλές φορές είναι λάθος.
Σχετικά άρθρα από άλλα blogs:
1. Γιατί δε δημοσιεύω φωτογραφίες των παιδιών μου
Από την Μαρία, KokkiniKamelia.gr
2. Μην ανεβάζετε φωτογραφίες των παιδιών σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Από την Μαρία, MommyJammi.gr
Η Μαρία (Κόκκινη Καμέλια) έφτιαξε επίσης ένα βίντεο επί του θέματος, το οποίο μπορείς να παρακολουθήσεις παρακάτω (10/03/2022).
Πρώτα απ’ όλα, σκέψου το παιδί
Μεγάλο ρόλο παίζει αρχικά η ηλικία των παιδιών. Αν ένα παιδί δεν είναι αρκετά μεγάλο για να καταλαβαίνει τι είναι το ίντερνετ και πως λειτουργεί, πως μπορεί να εγκρίνει το ανέβασμα των φωτογραφιών του; Δεν μπορεί, και αυτό αποτελεί πρόβλημα για τις φωτογραφίες με μικρά παιδάκια που είναι διαθέσιμες online και μπορεί να τις δει ο καθένας. Αν το παιδί είναι μεταξύ 8-13, πάλι δεν μπορεί να εγκρίνει στον γονέα για να ανεβάζει φωτογραφίες με αυτό μέσα, καθώς από τα 13 και μετά μπαίνει στην εφηβεία, πράγμα που σημαίνει πως το παιδί θα αλλάζει γνώμη κάθε πέντε λεπτά. Το ξέρουμε όλοι αυτό άλλωστε, καθώς όλοι έχουμε περάσει τα φρικιαστικά χρόνια της εφηβείας.
Βλέπεις, για την μητέρα που ανεβάζει και γράφει για τα παιδιά της στο blog της είναι απόλυτα φυσιολογικό. Άλλωστε, αυτό είναι το χόμπι της και θέλει να δείξει σε όλον τον κόσμο πόσο αγαπάει την οικογένεια της. Εξίσου απόλυτα φυσιολογικό. Αλλά τι θα γίνει όταν μια μέρα το παιδί googlάρει το ονοματεπώνυμο του και δει στα αποτελέσματα όλα όσα έγραψε η μητέρα του γι ‘αυτό, συμπεριλαμβανομένων και ένα σωρό φωτογραφιών με αυτό μέσα; Για την μητέρα δεν υπάρχει πρόβλημα, για το παιδί, ωστόσο, μπορεί να υπάρξει. Αν βρίσκεται στην εφηβεία, μπορεί να αισθανθεί ντροπιασμένο από ορισμένες φωτογραφίες ή άρθρα. Μπορεί κάλλιστα να ντραπεί μήπως τα δουν οι φίλοι του. Όπως και να ‘χει, ο γονέας πρέπει να πάρει έγκριση από το παιδί του όταν αυτό κλείσει τα 14-16, εκεί όπου η ντροπή είναι στα πιο υψηλά επίπεδα για κάθε έφηβο παιδί. Ή τουλάχιστον, αυτό θα ήθελα εγώ από την μητέρα μου.
Η ασφάλεια και η ιδιωτικότητα παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Όταν ανεβάζεις μια φωτογραφία στο blog σου ή στα κοινωνικά δίκτυα, καθένας μπορεί να δει ποια είναι τα παιδιά σου, που ήσασταν όταν ανεβάσατε την φωτογραφία και ποιοι σας γνωρίζουν. Είναι ανατριχιαστικό όταν σκέφτεσαι τι άνθρωποι υπάρχουν έξω στον κόσμο, πόσο μάλλον για το ποιοι μπορεί να κοιτάν τις φωτογραφίες των παιδιών σου. Και αν δεν γνωρίζεις τι άνθρωποι υπάρχουν έξω στον κόσμο, απλά διάβασε τις Ιστορίες για Αγρίους από το Montelaki.gr και θα καταλάβεις τι εννοώ. Σίγουρα, θα μου πεις αυτοί ήταν σε μια περιορισμένη λίστα, σιγά μην βλέπει ένας δολοφόνος φωτογραφίες των παιδιών μου στο blog μου. Είσαι σίγουρη; Είσαι εκατό τοις εκατό σίγουρη για το ποιοι παρακολουθούν το blog σου; Ό,τι στατιστικά και αν έχεις, δεν μπορείς να ξέρεις κάθε άτομο που επισκέπτεται και διαβάζει το blog σου.
Μια μικρή ιστορία για ένα κοριτσάκι που googlαρε το ονοματεπώνυμο της
Όταν η συντάκτρια Christie Tate έγραψε ένα άρθρο για το The Washington Post πριν από μερικούς μήνες για τη μέρα που το παιδί της (τετάρτη δημοτικού) ανακάλυψε πόσα είχε γράψει η Tate για αυτό. Όταν η κόρη της είδε όλη την δουλειά της μητέρας της, προφανώς και της ζήτησε να σταματήσει. Η Tate της είπε πως δεν μπορούσε να της υποσχεθεί κάτι τέτοιο. Η απόκριση από το κοινό της Tate ήταν τόσο αρνητική, που επικράτησε ένας χαμός από απαντήσεις.
Αλλά ακόμα και αν έχεις καταφέρει να περιορίσεις αρκετά τις πληροφορίες, τα άρθρα και τις φωτογραφίες που ανεβάζεις με τα παιδιά σου στο blog σου και στα κοινωνικά δίκτυα, αυτό δεν σημαίνει πως έχουν κάνει το ίδιο όλοι οι υπόλοιποι. Για την ακρίβεια, μια αναφορά από το The Atlantic αναφέρει πως το να googlάρεις το όνομα σου θα γίνει trend για τις γενιές των παιδιών σου. Αυτό σημαίνει πως από κάποια στιγμή και μετά, τι θα βρουν τα παιδιά σου όταν googlάρουν τα ονόματα τους;
Όταν η Ellen, ένα 11χρονο κοριτσάκι, αποφάσισε να αναζητήσει στο Google το ονοματεπώνυμο της, δεν περίμενε να βρει τα πάντα γι ‘αυτήν, καθώς δεν έχει καν τα δικά της προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα. Έμεινε άφωνη όταν βρήκε όλα τα σκορ από το κολυμβητήριο της, τα βραβεία που πήρε από διάφορα σπορ που πήγαινε στο σχολείο, μια προσωπική ιστορία που έγραψε όταν ήταν στην τετάρτη δημοτικού και ξαφνικά ήταν δημοσιευμένη online και πολλά ακόμα. “Δεν πίστευα πως θα ήμουν έτσι εκεί έξω στο Internet,” είπε.
Εν τω μεταξύ, οι γονείς καλό είναι να googlάρουν τα ονόματα των παιδιών τους ανά χρονικά διαστήματα για να βλέπουν σε τι “κατάσταση” βρίσκεται η online ταυτότητα τους. Άλλωστε, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά έχουν μια ψηφιακή ταυτότητα την οποία δεν γνωρίζουν καν πως υπάρχει.
Οι φωτογραφίες των παιδιών σου, είναι η μελλοντική τους online ταυτότητα
Αργά ή γρήγορα, θα έρθει η στιγμή όπου τα παιδιά σου θα είναι αρκετά μεγάλα για να γνωρίζουν πως να χρησιμοποιούν τα βασικά του διαδικτύου. Αυτό σημαίνει πως θα έρθει η στιγμή όπου θα αναζητήσουν τον εαυτό τους στο διαδίκτυο, και αυτά που θα βρουν, υπάρχει περίπτωση να μην τους αρέσουν καθόλου. Το φταίξιμο, φυσικά, θα το ρίξουν στον γονέα και θα έχουν και απόλυτο δίκαιο.
Όπως λέει και η Μαρία από την Κόκκινη Καμέλια στο άρθρο που δημοσίευσε:
Η φωτογραφία είναι ένα προσωπικό δεδομένο που δημιουργεί ένα ψηφιακό αρχείο για το παιδί. Δεν μπορώ να πάρω την ευθύνη να καταγράφεται η ζωή τους, το πώς ήταν εμφανισιακά στην τάδε ηλικία, σε ποιο σχολείο ίσως πήγαιναν, σε ποια μέρη βρέθηκαν πότε. Είναι πληροφορίες που εκείνες μπορεί να μη θέλουν να έχουν κοινοποιηθεί.
Από την άλλη πλευρά, μπορείς να περιορίσεις αρκετά τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεις τα παιδιά σου online, και πόσο μάλλον όλα αυτά για τα οποία γράφεις και τα αφορούν.
Στην περίπτωση όμως που συνεχίζεις να θέλεις να ανεβάζεις φωτογραφίες των παιδιών στο blog ή στα κοινωνικά δίκτυα, τότε καλό είναι ανά διαστήματα να googlάρεις και να ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στην online παρουσία των παιδιών σου. Αν βρεις φωτογραφίες, βίντεο ή κείμενα που θεωρείς πως δεν χρειάζεται να υπάρχουν διαθέσιμα προς όλους, τότε μπορείς είτε να τα κάνεις πιο private, επιτρέποντας μόνο τους κοντινούς σου ανθρώπους να τα δουν, είτε να τα διαγράψεις εντελώς.
Αν καταφέρεις να ανακαλύψεις κάθε πληροφορία που υπάρχει για τα παιδιά σου online, μετά θα είναι ακόμα πιο εύκολο να διαχειριστείς την online παρουσία τους.
Εσύ ανεβάζεις φωτογραφίες των παιδιών σου στο blog ή στα κοινωνικά δίκτυα; Θα χαρώ να ακούσω τις απόψεις σου στα σχόλια παρακάτω.
Featured Image Credits: Annie Spratt για το Unsplash.
Πολύ μεγάλο θέμα αυτό, όχι μόνο με τις φωτογραφίες, αλλά και με όλες τις πληροφορίες που μοιραζόμαστε! Και το πώς μαθαίνουμε στα παιδιά να διαχειρίζονται το διαδίκτυο όταν έρθει η κατάλληλη ηλικία. Ο καθένας αξίζει να προβληματιστεί και να επιλέξει αναλόγως! Σε ευχαριστώ για τη συνεργασία, Παναγιώτη!
Αν γνωρίζουμε να διαχειριζόμαστε τις φωτογραφίες και τις πληροφορίες των παιδιών μας, τότε έχουμε και μια παραπάνω εικόνα για το πως λειτουργεί το διαδίκτυο και άρα, έχουμε και περισσότερες γνώσεις για να μάθουμε στα παιδιά πως να το χρησιμοποιούν σωστά. Πολύ σωστή σε βρίσκω! Τι ευχαριστείς; Το ίδιο πράγμα σκεφτήκαμε ταυτόχρονα χαχα
Γεια από Βάσω, aka Μαμά Πρωτάρα! Λοιπόν, εγώ ανεβάζω κανονικά φωτογραφίες των παιδιών μου. Είναι μέρος της καθημερινότητάς μου, είναι η ομορφιά της ζωής μου, μου φτιάχνουν τη διάθεση και θεωρώ ότι το ίντερνετ δεν έχει καμία διαφορά με την έκθεση σε μια παιδική χαρά ή στην παραλία ή στην πλατεία που παίζουμε ή σε αθλητικούς αγώνες που λαμβάνουμε μέρος που υπάρχει και επίσημος φωτογράφος και τα παιδιά μπορεί να φοράνε και κορμάκια! Δεν ανεβάζω, φυσικά, ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (σχολείο, κατοικία κλπ) και δεν ανεβάζω κάτι που πιθανώς να τα φέρει σε δύσκολη θέση. Προσωπικά, δε με απασχολεί τόσο να χρησιμοποιηθεί η φωτογραφία τους, όσο να κινδυνεύσουν τα ίδια μου τα παιδιά. Ο καλύτερος τρόπος να προστατεύσουμε τα παιδιά μας είναι να τους μάθουμε να χειρίζονται σωστά το ίντερνετ κλπ όταν θα έχουν πρόσβαση. Αυτά που ανεβάζω εγώ είναι φιλτραρισμένα στο μυαλό μας ώριμης και 36χρονης μαμάς. Αυτό που με απασχολεί είναι τι θα θέλει να ποστάρει ένα κορίτσι 10, 12, 15 ετών! Αυτό θέλω να διαχειριστώ.
Πολύ σωστή σε θεωρώ Βάσω! Ναι, δυστυχώς οι νέες γενιές ανεβάζουν όλο και πιο “ευαίσθητες” φωτογραφίες, στιγμές και μέρη που δεν θα ‘πρεπε. Το ίντερνετ έχει αλλάξει πάρα πολύ και όταν τα περισσότερα μικρά παιδιά μεγαλώσουν, θα έχει εξελιχτεί ακόμα περισσότερο. Αυτό σημαίνει πως σε λίγα χρόνια, σχεδόν τα πάντα θα γίνονται μέσω του ίντερνετ – ως εκ τούτου, γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο.
Όπως είπε και η @disqus_RINsscF3SW:disqus στο παραπάνω σχόλιο της, οι γονείς πρέπει να τα μάθουν πως να διαχειρίζονται το διαδίκτυο σωστά, όταν φυσικά φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία.
αυτη ηταν η”αρνητικη”πλευρα και μια αποψη βασισμενη σε υποθεσεις! 🙂 οταν τιποτα απο αυτα δεν συμβαινει ομως?οταν το παιδι μεγαλωνοντας νιώσει ομορφα για τα οσα θα διαβασει για εκεινο απο την μαμα του?επίσης,αν για μια φωτογραφια του παιδιού μας πρεπει να το ρωτησουμε,φαντασου για τοσα αλλα πολυ πιο σημαντικα πραγματα που αποφασιζουμε εμεις για εκεινο ως γονεις! 🙂
Ναι, αυτή ήταν η αρνητική πλευρά για το τι μπορεί να γίνει. Το άρθρο εστιάζει στην αρνητική γιατί είναι και η πιο σημαντική πλευρά για τις mom bloggers. Από εκεί και πέρα, έχω δει πάρα πολλές φωτογραφίες από mom bloggers που έχουν ανεβάσει με τα παιδιά τους και, βάση της δικής μου προσωπικής σκέψεις αλλά και γνωστών ατόμων που έδειξα και ρώτησα για να έχω μια πιο καθαρή οπτική γωνία επί του θέματος, θα ντρεπόμασταν αν ήταν online και ήμασταν στην θέση αυτών των παιδιών.
Μια χαρούμενη φωτογραφία με το παιδί και τους γονείς (πορτρέτο στυλ) δεν είναι καθόλου άσχημη. Ίσα-ίσα είναι ευχάριστη. Από εκεί και πέρα, πολλές φωτογραφίες είναι καλό να υπάρχουν σε ένα προσωπικό χώρο και όχι διαθέσιμες για να τις δει ο καθένας. Στο Google Photos για παράδειγμα, έχεις απεριόριστο αποθηκευτικό χώρο, όλες οι φωτογραφίες εμφανίζονται με χρονολόγηση και τις βλέπουν μόνο όσοι θέλεις εσύ. Για ποιο λόγο να μην τις έχεις εκεί και να κρατάς στα κοινωνικά δίκτυα και στο blog σου μόνο τις πιο σοβαρές και ωραίες που είσαι σίγουρη πως δεν θα έχει το παιδί πρόβλημα αν τις δει μελλοντικά;
Ο καθε γονεας εχει το δικο του κριτηριο που ανεβαζει οτι ανεβαζει,αναλαμβανοντας οποια τυχον συνεπεια! 🙂 Και στο ξενο youtube οι μαμαδες μας δειχνουν τοσες στιγμες το 24ωρο απο τα παιδια τους,ολοκληρη η καθημερινοτητα τους σε βιντεο και οχι μια φωτογραφια!Το κρινουμε αυτο;Η θα σκεφτουμε τι θα πουν τα παιδια τους μεγαλωνοντας;ο καθενας με τις αποφασεις και το κριτηριο του 🙂
Μεγάλη είναι η συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα και πολλές οι γνώμες και οι απόψεις. Προσωπικά όπως εκφράσει και στο παρελθόν δημόσια με βρίσκει αντίθετη η δημοσίευση φωτογραφιών των παιδιών μας. Σε σημείο τέτοιο όπου είναι ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά του ή και σε αριθμό τέτοιο όπου συζητάμε για ηλεκτρονικό προφιλ κανονικό. Εκτός του τι μας αρέσει ή μας χαροποιεί να κάνουμε καλό θα ήταν να μελετήσουμε και το νομικό πλαίσιο γύρω από το θέμα που έχει να κάνει με τα προσωπικά δεδομένα, την ευθύνη των γονέων και πολλά άλλα σε κάποιες περιπτώσεις… Εξαιρετικό το θέμα που έπιασες αγαπητέ Πάνο με πολλές αντιθέσεις και δυστυχώς μεγάλους τσακωμούς και διαμάχες (αδικαιολόγητες κατ εμε)… κάτι σαν το να θηλάσω να μη θηλάσω, να γεννήσω φυσιολογικά ή με καισαρική κλπ… Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι πως δεν είναι θέμα κριτικής αλλά θέμα ασφάλειας.
Εγώ πάντως αυτό που κατάλαβα απ’ όλα τα μηνύματα που μου έστειλαν επί του θέματος αρκετές mom bloggers είναι το γεγονός πως οι περισσότερες δεν αντιλαμβάνονται το πόσο μεγάλο είναι το θέμα της ασφάλειας και της ιδιωτικότητας σε όσο αφορά τα blogs και ολόκληρο το διαδίκτυο. Πιστεύω πως οι περισσότερες σκέφτονται το γνωστό “Σιγά μην συμβεί σε εμένα ποτέ,” κάτι το οποίο θεωρώ λάθος.
Σε κάθε περίπτωση (προσωπικά μιλάω πάντα) θεωρώ λάθος να εκθέτω ένα παιδί στο διαδίκτυο δεδομένου των περιπτώσεων που όλοι γνωρίζουμε και όχι απλά υποθέσεων… Σε κάθε περίπτωση, κατ εμε πάντα, το να είσαι γονέας δεν σημαίνει ότι έχεις το ελεύθερο να λειτουργείς σαν να είναι το παιδί κτήμα σου. Έχει δικαιώματα όπως και οι ενήλικες. Το δικαίωμα της ιδιωτικότητας και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων είναι κοινό για όλους – δεν αναιρείται λόγω γονεϊκότητας. Από εκεί και πέρα δεν ασπάζομαι το “σιγά μην συμβεί σε εμένα ποτέ” αλλά ακολουθώ το “προσέχουμε για να έχουμε”.